Na alle verslagen van S1 & S2 wel een verfrissend om een ander team te “verslaan” maar wel met een goede reden.

Meervogels 6 was namelijk op jacht naar het kampioenschap en dat zou dan behaald moeten worden tegen de nog enig overgebleven concurrent zijnde Avanti. De groep, samengesteld door Chantal als initiatiefneemster waar ze af en toe nog grijze haren van krijgt bestaat onder andere een aantal oud gedienden van de MV selectie.

Juist die samenstelling zorgt er dan ook voor dat de supportersschare uit iets meer bestaat dan een verdwaalde opa of een verstokt (goed bedoeld Peet J) ouderpaar dat steevast aanwezig is.

In de 1^e veldwedstrijd was dat al te merken maar dat was ook gelijk het hoogtepunt van het veldseizoen, beetje dollen maar dat kunnen ze wel hebben.

Nee het was de opmaat naar een zaalseizoen waarbij er tot aan de pot van Avanti nog geen nederlaag was geleden en slechts 2 gelijke spelen. OK sommige ploegen zitten niet te wachten op een afstraffing van het sterrenensemble dus komen maar helemaal (oops mag ik dat zeggen) maar over het algemeen was er aardig kanonnenvoer voorradig.

Iedereen was er van overtuigd dat het kampioenschap zou worden binnengehaald maar opeens sloop er her en der bij sommige de twijfel deze week want Avanti dit en wij dat, onzin gewoon ballen.

Zonder o.a. Sabine, Yort (ergens in de wereld maar wel met Facetime of zo erbij ) en Roy (naar selectie) dan maar gelijk korte metten maken met de ploeg uit Pijnacker.

Yeah right en dan sta je binnen 3 minuten met 0-2 achter. Het zal toch niet gebeuren dat….nee daar hebben we geen zin in want onder andere door 2 treffers van Eckie (goed gespeld, nee zeker) was daar snel de gelijke stand. Deze werd dan ook hartstochtelijk toegejuicht door de inmiddels behoorlijk aanzwellende supportersschare.

Op een X moment telde ik wel een mannetje of 30 van onze selectie, een verdwaalde Die Haghe man (gezellig C) Oud gediende SVB en dan niet te instantie waar we de kinderbijslag vandaan halen. Nee het was een lekker gemêleerd gezelschap daar in de Viergang.

Jordy geloof ik met een paar treffers voor de 4-2 en we kunnen wat gemakkelijker zitten. De rest van de 1^e helft was het wachten op de demarrage van de onzen en die kwam dan ook langer maar zeker. Fraaie treffers van o.a. Kevin en Bar waren er debet aan dat we met een gerust hart op de tribunes bleven zitten.

De ruststand – nadat een aantal nog even de lokale Gall & Gall hadden geplunderd – werd bereikt met een lekkere voorsprong dus zelf nog maar even naar de plaatselijke Lidl om daar nog wat extra drank in te slaan voor de huldiging.

Kom je terug en hoor je toch een lange tijd geen gejuich waardoor de ploeg opeens nog maar op een voorsprong van 2 punten staat. Het gevaar van Avanti was heel duidelijk en heette JOOST. Deze geweldenaar presteerde het om iedere treffer zowat te maken, de aangeef te zijn, te blokken en geweldig af te vangen. Op een x moment liep hij overal en was hij ongrijpbaar. Echt een speler die niet thuis hoor in Avanti 6.

Met veel pijn en moeite haalden hahaha we de eindstreep met een +4 overwinning meen ik en was het tijd om de ploeg te feliciteren met het behaalde kampioenschap. Fans e.d. kwamen van de tribunes af en de high fives waren niet van de lucht. Yort beleefde het verhaal mee vanuit god weet waar en het zal ongetwijfeld nog lang onrustig zijn geweest.

Meervogels 6, zoals Evert ten Napel zei over de het Nederlands Elftal in 1988 ‘Een goed stel”. En supporters…stelletje mongolen!!!!!

Eric Plugge